Perceptie

Alles wat we doen heeft te maken met perceptie.

De definitie van perceptie:

Een ietwat wetenschappelijke term voor `hoe we iets waarnemen`

Gevonden op http://www.breem.nl/fldbgr/

Zo had ik van de West kust het gevoel (mijn perceptie) dat ik de hele dag aan het klimmen was.

Dat is natuurlijk niet zo maar dat werkt zo;

De hele kust van de VS is erg heuvelachtig.

Als automobilist heb je daar weinig erg in, dus je perceptie is, vrij vlak met een enkele heuvel.

De racefietsers moeten flink werken om naar boven te komen.

Deze groep kwam ik regelmatig tegen, vaak in het weekeind, maar soms ook tegen de avond, die al merkbaar korter wordt.

Als lange afstandsfietser heb je een vette kluif aan elke helling.

Je hebt vaak veel bagage bij je en dat voel je bij elke helling.

Die bagage heb je natuurlijk nodig om te kamperen, te koken en op veel zaken voorbereid te zijn.

Met zo’n helling ben je bijvoorbeeld soms wel een uur (of meer) aan het klimmen (zelf rijd ik dan tussen de 5,5 en 8 km per uur) en ben je aan de andere kant dan gaat dat in bijvoorbeeld 10 minuten (met snelheden tot boven de 70 km / uur, indien er overzicht en het wegdek goed is)

Daarom mijn idee, ik ben heel lang aan het klimmen, mijn perceptie van de west kust!

                                                                    Oregon

Ik startte mijn rit weer na ongeveer  een week rust in Bellingham in Seaside.

De zoon van Alex, Namara en een lange afstand wandelaar, Mieszko die bij Alex logeerde, hebben me naar Seaside in Oregon gebracht met de auto.

Mieszko had net in 4 maanden de Pacific crest trail gelopen van Mexico naar  Canada!

Zoals ik al eerder vertelde heb ik deze autotocht ingezet om tijd te winnen en meer relaxed de tocht te kunnen voortzetten!

Het vinden van een kampeerterrein in Seaside was een probleempje de meeste campings waren alleen voor RV’s, de grote tot zeer grote campers die de Amerikanen er op na houden.

Bij de laatste (natuurlijk) was ik welkom. $25 (!!) voor een plekje, maar goed. Snel de fiets in elkaar gezet (uit de transportdoos) en de tent opgezet. Ik had immers nog maar weinig daglicht.

Ik stond naast een riviertje dat bij vloed hoog werd en bij eb leegstroomde. Er werden krabben gevangen terwijl ik er stond.

Na deze dure camping ben ik de volgende ochtend weer gaan fietsen.

Het was weer even wennen klimmen maar de omgeving was mooi en de shoulder (soort vluchtstrook waar je als fietser moet fietsen) was soms afwezig, mooi breed en schoon en soms zelfs met een rumble strip.

De rumble strip is een ribbelige strook op de scheidingsstrook tussen de rijbaan en de shoulder.

De State Parks in Oregon zijn geweldig goed voor fietsers en “hikers”!

Ze rekenen slechts $5 voor een goede plek met bearcontainer en met picknick bank (ALTIJD IN DE VS en CANADA!) en de douche is ook inclusief!

Ze zijn altijd erg vriendelijk voor fietsers en “hikers”.

Als er een bordje staat met “full” betekend dat niet dat de fietser of “hiker” door moet naar een andere camping. Voor hen is er altijd plaats!

Meestal een heel mooie plaats, met schaduw, bomen, een picknick tafel en bearboxes indien nodig. Maar ook waren de toiletten en douches vaak vlakbij!

                                                                    Californië

Zodra we de “grens” over reden van Californië bespeurde we direct enkele verschillen.

De wegen waren in minder goede staat. Vaak smalle shoulders of helemaal geen shoulders. Meer gaten in de weg en meer rommel op en langs de vluchtstrook.

Californië is eigenlijk bankroet vandaar de minder goede staat en minder faciliteiten.

Ook waren er meer overblijfselen van dierlijke wegslachtoffers.

Dat waren voornamelijk raccoons (soort wasbeertjes) en reeën, maar ook eekhoorntjes en grond eekhoorns.

De kans op het krijgen van een lekke band nam ook fors toe.

Dit vooral door de staaldraden van kapot gereden buitenbanden van auto’s en vrachtauto’s. Hierin zit een stalen mat die dus zorgt voor de lekke banden.

Tot nu toe heb ik nog geen lekke band gehad!

De State Parks hier zijn minder goed onderhouden. Ze zijn vaak iets duurder  $5 - $7 en je moet apart betalen voor het douchen.

Eerst waren de douches 50 cent voor 5 minuten, later werd dat $1,50 voor dezelfde tijd!

Het laatste park had wel douches maar konden we niet gebruiken omdat er water tekort was in die omgeving.

Er zijn twee dingen die een fietser wil als hij aankomt op een camping (State Park): een maaltijd (zorgt hij altijd tijdig zelf voor) en een douche om hem (of haar) weer menselijk te laten voelen!

                                                                    Medefietsers

Zoals gewoonlijk kon je regelmatig weer fietsers tegen die dezelfde richting oprijden als ik. Deze trip wordt overwegend Noord Zuid gereden.

Dat komt omdat de overheersende winden Noord Zuid zijn.

Inmiddels heb ik gemerkt dat als de wind tegen is de tocht heel anders wordt!

                                           Een Duits echtpaar,

Hun naam ben ik kwijt, zij reden van Seattle naar San Francisco. Hij had extra veel bagage bij zich omdat zij enkele maanden zwanger was! Heel galand hoor!

Ik hoorde vandaag dat zij na de Golden Gate Brug een aanzoek heeft gekregen, heel romantisch!

                                           Reint Boer Iwema,

Een Nederlander, hem kwam ik tegen (hij kwam me voorbij stuiven).

Later maakte we een praatje toen hij weer vanuit achter mij voorbij kwam.

Na in het Engels te zijn begonnen, bleek hij Nederlander te zijn!

Hij zat in de “categorie” Creditcard reizigers.

Dat wil zeggen de leden van deze “groep” heeft zeer weinig bij zich en iets koopt als ze het nodig hebben.

Hij had een nieuwe Trek fiets gekocht in Portland en was na nog enkele spullen (tent, slaapzak en matje) gaat rijden.

Hij had ook al veel hikes gedaan op hoge bergen hier in Oregon en Californië.

Een inspirerende manier van reizen, misschien kan ik daar in de toekomst ook wat mee!

                                           Spencer Glodek,

Een Canadese fietser (ouders van Poolse afkomst, vandaar de naam) die langere tijd met mij mee fietste.

Dat wil zeggen we legden samen dezelfde dagafstand af, waardoor we op dezelfde camping terecht kwamen.

Hij gaat ook naar Panama / Columbia en we hebben dan ook besloten om samen verder te reizen vanaf San Diego!

                                           Pierre Brichler,

Een Frans gepensioneerde leraar die erg grappig was.

Hij was ook langs de west kust aan het fietsen en deed alles weer heel anders.

Was erg grappig om naar te luisteren. Hem kwam ik in Californië enkele malen tegen.

Waar en hoever hij ging kon ik niet helemaal achter komen door de taalbarrière.

Zijn Engels was niet geweldig, maar mijn Frans nog veel beroerder!

                                          Gianni

Een van oorsprong Italiaan die Purser was bij een Japanse luchtvaart maatschappij.

Ook hij deed de westkust op een heel bijzondere manier!

Hij reed op een Brompton vouwfiets. Ook heel lichtgewicht.

Ook inspirerend omdat ik zelf ook een Brompton heb.

Een erg prettige man om mee te fietsen en ’s avonds mee te kletsen!

                                          Twee Canadese jonge fietsers,

Ook zij stoven me regelmatig voorbij en waren erg jong en onervaren.

Zij hadden veel materiaal  breuk waardoor ze vaak bij fietsenmakers stonden.

Maxime, één uitgebreid van de twee wilde wel met ons door de Baja fietsen.

Of dat gaat gebeuren weet ik nog niet, ik heb geen contact gehad sinds we uit elkaar zijn gegaan op de route.

                                          James,

Een kinderarts die in Seattle werkt in een universiteit ziekenhuis.

Erg heel prettige man die ik onderweg tegenkwam net voor San Francisco en de volgende dag weer uit het oog verloor door het drukke stadsverkeer met vele fietsers dat weekend!

                                           Marcello,

Een Braziliaanse kok die tot San Francisco reed en (natuurlijk) zeer uitgebreid zelf kookte.

Ook van hem heb ik weer een en ander opgestoken!

Hij reed samen met James voor mij uit San Francisco in en ben hem ook kwijt geraakt.

                                                                    Hoogtepunten:

                                          De kustweg,

Een van de hoogtepunten was wel de kustweg vanaf Seaside (Oregon) tot aan San Francisco.

Echt met geweldig mooie wegen en ongelofelijk mooie beelden van de kust en zijn rotsen en grote golven

                                           De Redwoods.

Deze enorme bomen met zijn prachtig slingerende weg daardoorheen, echt betoverend.

Regelmatig veel foto’s gemaakt, die de werkelijkheid echt geweld aan doen; het is echt veel mooier!

Het deed me regelmatig denken aan Avatar met zijn betoverende bos met enorme bomen en planten!

Het bos is ook gebruikt in één van de scènes van Star Wars waar een achtervolging wordt getoond van enkele kleine voertuigen kris kras langs deze enorme bomen.

Ik was misschien wel het meest onder de indruk van deze bomen / dit bos!

Hoewel het niet één bos is, maar stukken bos waar er veel staan in een State Park en een enkele keer daarbuiten.

                                           De Flora en Fauna

De bomen zijn al genoemd, maar ook de bloemen en varens waren echt prachtig!

Regelmatig waren er ook Fuchsia’s die er in het wild groeide en het landschap nóg mooier maakten!

De Vulture gieren die soms in grote groepen op de thermiek in de lucht cirkelden, indrukwekkend.

Het deed me denken aan de grote indruk die het maakte in 2008 toen ik deze dieren voor het eerst zag!

Walvissen heb ik een enkele keer vanaf de kust kunnen zien en niet echt kunnen fotograferen omdat het nét te ver was.

Ook de zeeleeuwen die ik op een gegeven moment hoorde toen ik een heel zwaar stuk langs de kust fietste.

Het ging er fors op en neer, hetgeen veel meer energie kost dan een lange helling!

Vele andere vogels die me dagelijks een goede dag bezorgden.

Ik had een gids bij me in de telefoon maar geen kijker wardoor ik het niet goed kon determineren.

Ook de Pelikanen op de diverse plaatsen van Oregon en hier in San Francisco zijn indrukwekkend.

Ook de kleinste vogeltjes, de kolibries heb ik regelmatig gezien en zijn een lust voor het oog.

Te snel om te fotograferen!

Ook deze keer enkele king fishers gezien, een soort ijsvogel maar dan veel groter!

                                           De Golden Gate Brug,

Dit was een ware mijlpaal die me veel deed. Enkele foto’s, ook laten, maken en doorgereden.

San Francisco is zo groot dat ik wel door moest.

Later reed ik met een auto over een van de bruggen van de baai van San Francisco; hier is een deel van de weg over een brug gemaakt die wel drie keer zo groot / lang is als de Golden Gate Brug! Erg indrukwekkend!

                                                                    Inspirerend!

Zoals ik al eerder vertelde ben ik geïnspireerd door andere fietsers en mensen.

Ook anderen zijn geïnspireerd door mij, mijn tocht of mijn verhalen.

Ik ben aan het denken gezet maar ik heb anderen ook aan het denken gezet.

Zo vertelde ik in een bepaalde context dat heel veel zaken in het leven een keus zijn en dat je, als iets niet goed gaat in je leven, je dan een andere keus moet maken.

Dit in plaats van in dezelfde situatie te blijven hangen.

Dat bracht een van de toehoorders in tranen, die daar verder wilde niet op in gaan, maar dat nét nodig had!

Dat was natuurlijk niet de bedoeling!

Anderen zijn gewoon onder de indruk en bij het vertellen van mijn verhaal.

Ze geven aan er eens over te moeten gaan nadenken en niet alles uit te stellen wat ze altijd al hebben willen doen.

Nu heb ik het absoluut niet alleen over fietsen, een ander heeft altijd al het plan om….

Daar gaat het om en niet over 6 maanden fietsen.

Veel mensen zien dat zichzelf helemaal niet doen.

Hoewel ik nog steeds zeg, als je het echt wilt, kan iedereen het.

Misschien in een ander tempo en op een andere manier, maar iedereen, van elke leeftijd kan het!

                                                                    Verblijf San Francisco,

Ik heb hier in San Francisco een geweldig verblijf bij de ouders van mijn goede vriend Alex (Bellingham).

De tocht naar hen toe heb ik met de CALtrain gemaakt. Een van de drie systemen die hier het treinverkeer regelen.

Ik kwam van mijn kampeerspot en was van plan naar het huis van Alex zijn ouders te fietsen.

Ik liep echter “vast” in een wirwar van snelwegen en had geen goede kaart om er fatsoenlijk naar toe te rijden.

Dus nam ik de Cal-train; ik kon de fiets zó in de trein duwen en ik was snel bij het station dichtbij hu adres.

Een klim van 80 meter en ik was in een waar paradijsje! Een afgesloten wijk met zwembad en hot tub. Heerlijk rustig!

De ouders van Alex zijn beide van hoge leeftijd maar nog steeds van alle markten thuis!

Wat een hulp en gastvrijheid geweldig. Ik kom hier echt tot rust.

Ik heb voor mijn fietsreparatie de auto kunnen lenen, geweldig!

Een van mijn highlights hier was toen ik aankwam op zondag, een testrit met een Tesla.

Wat is dat echt heel bijzonder. De auto van de toekomst.

Iedereen die me kent weet, dat als ík reclame maak voor een auto het wel heel bijzonder moet zijn!

                                                                    De fiets

Ik heb ook een stop in San Francisco gepland omdat daar de enige fietsenwinkel in de hele VS zit die mijn Rohloff naaf kan nakijken en zo nodig reviseren!

Na 5000 km soms heel ruige wegen, is zo’n fiets ook wel toe aan een opknapbeurt.

De voornaamste reden was dat ik onbekende (=onbeminde) geluiden hoorde van de versnellingsnaaf als ik fors moest klimmen in de lagere versnellingen.

Daarnaast moest er een en ander afgesteld worden en vernieuwd.

De Cycle Monkey fietsenwinkel was geweldig! Ze gaven blijk van een grote deskundigheid en de manier van werken gaf mij veel vertrouwen!

Terwijl twee mannen mijn hydrolische remmen afstelde was een derde, de specialist van de Rohloff naaf er eentje aan het schoonmaken en

weer in elkaar aan het zetten, wat een vakmanschap en hij werkte erg netjes en nauwkeurig!

Gisteren 18 september kwam ik voor een proefritje (om de geluide beter te kunnen lokaliseren) en aan het eind van de middag had ik mijn fiets weer terug.

Er bleek een versleten tandwiel (Rohloff heeft er achter maar eentje) die dan met de ook de half “versleten” ketting de geluiden maakte.

Ik ben helemaal blij. Het rijden voelt weer goed!

                                                                    COOP

Sinds enige tijd heb ik mijn banner aan de fiets hangen en krijg er veel commentaar over.

Ook heb ik tot nu toe enkele giften contant gekregen nadat ik mijn verhaal heb verteld.

Ron gaf me $5 en een echtpaar waarvan ik een  filmpje heb gemaakt (voor de namen) heeft ook $5 gegeven.

Bij elkaar zorg ik ervoor dat ik de $10 verhoog naar €10 en dat stort ik op de rekening van COOP onder de noemer “giften USA”.

                                                                    De afstand tot nu toe.

·      Alaska                                                  1271 km

·      Canada                                                2334 km

·      Washington                                          110 km

·      Oregon                                                 699 km

·      Californie                                              659 km (tot en met San Francisco)

       Bij elkaar                                             5073 km

                                                                    Plannen voor de nabije toekomst,

Mijn plan is om met Spencer en evt. een andere Canadese fietser door de Baja California te fietsen.

Ik wil graag meer tijd hebben voor Centraal Amerika.

Daarom huur ik volgende week een auto waarop mijn fiets gaan en de fiets van Spencer en evt. de fiets van de Canadese fietster.

Dan gaan we naar San Diego.

Daar bereiden we ons goed voor op de grensovergang en het fietsen in Mexico en vertrekken zo vroeg mogelijk naar de grens om deze chaos zo vroeg en zo snel mogelijk achter ons te laten.

Het fietsen in een groep is gezelliger en uiteindelijk ook veiliger. Iets waar het thuisfront van ons blij mee is.

Maar er heeft de afgelopen dagen een tornado over de uiterste zuidpunt van de Baja gewoed en heeft er veel schade veroorzaakt.

Daardoor is de stroom uitgevallen en zijn de toeristen geëvacueerd.

Ik ben nog aan het uitzoeken, maar verwacht dat het tegen die tijd weer goed geregeld is.

Immers het toerisme is een belangrijke inkomstenbron voor de Mexicanen en zal snel weer op poten staan!

Bovendien gaan wij niet zo zuidelijk als de tornado heeft gewoed!

Daarnaast is er nog enige onduidelijkheid van de kosten van de ferry van La Paz naar Mazatlan.

Er staat dus weer veel op stapel met veel avontuurlijke kilometers.

Jullie zijn er als het ware ook bij en ik zal er de volgende keer van vertellen!