El Salvador

                                                                   El Salvador

We kwamen El Salvador binnen en vonden een relaxte sfeer de mensen waren vriendelijk en wuifde terug als ik dat deed of floten of riepen vriendelijke woorden!

Sommige mensen vroegen of ik de fiets ook in de “gewone” stand kon zetten!

De wegen waren in  het begin vrij vlak en golvend.

Bij de kust was het echter meer klimmen en dalen en waren er 5 tunnels waar we door moesten.

De wegen werden af en toe smal met weinig “shoulder” (vluchtstrook) en de wegen waren vrij rustig.

Veel mensen fietsten op mountainbikeachtige fietsen. Maar alleen binnen hun plaatsje zelf of de directe omgeving.

De mensen zijn arm hier en dat is te zien aan de huizen. De huizen waren armoedig van bouw met golfplaten en rieten wanden.

Om de huizen was het altijd een bende van plastic zakjes en flessen van plastic en glas.

Ook de berm was altijd bezaaid met afval.

                                                                   Afval probleem verschillen

Verschillen met Westerse wereld bermen en Centraal Amerikaanse bermen

Ik heb er tijdens het fietsen eens over nagedacht of er werkelijk verschillen zijn.

Zijn wij zoveel schoner dan de bevolking van Centraal Amerika?

Het grote verschil is dat het afval hier voor altijd blijft liggen.

(bijna) niemand neemt notitie van de bergen rommel.

In Europa en Amerika zijn er diensten die de bermen regelmatig schoon houden.

Het LIJKT dus alsof wij het beter doen.

Nog steeds wordt er achteloos veel afval zo weggeworpen waar het afval ontstaat.

Dus; doen wij het zoveel beter, ik weet het nog zo net niet!

                                                                    Het slechtste hotel tijdens de trip

In El Salvador verbleven we in het slechtste hotel van de hele tocht. Niet de goedkoopste ook!

Het rook er vies, het was er vies, de boel was vervallen, de spullen waren stuk.

Kortom de atmosfeer was er slecht.

Maar we hadden geen keus.

Er werd ons gezegd dat er geen hotel dichtbij was.

Dus moesten we wel.

                                                                    Paradijs 

De volgende dag fietsten we in alle vroegte weer weg op zoek naar een ontbijt.

Na al zo’n 10 km fietsen kwamen we bij een hotel/ restaurant/ café/ surfstrand wat prachtig gelegen lag aan de stille Oceaan met een zwembad, gewoon de perfecte locatie.

Na hier een ontbijt te hebben genomen namen we het besluit om er een dag langer te blijven.

We hadden gezelschap van een groep Braziliaanse Surfers die hier enkele dagen aan het surfen waren.

De maaltijden waren lekker en naast de warme douche was het strand en het zwembad een heerlijke manier om de dag door te komen.

                                                                    Vlaggenstok verloren

De dagen erna waren prima, de hellingen waren niet te zwaar, hoewel we langs de kust reden waren juist daar de hellingen.

Hier passeerden we ook 5 tunnels. In een van die tunnels (vermoed ik) verloor ik mijn vlaggenstok.

Dat betreurde ik zeer want naast de Nederlandse vlag was er ook de Canadeese en Guatemalteekse vlag die ik kwijt was.

De natuur was prachtig en gevarieerd, bloemen bloeide in de bermen en de bossen en de lianen kwamen uit de bomen, naast de enorme luchtwortels, een mystiek geheel!

Ook ontmoetten we ook veel interessante mensen in El Salvador.

                                                                    El Tortuga Verte

Een daarvan was Tom Polak een Amerikaan die hier lang geleden naar toe was gekomen.

Hij had diverse onroerend goed  bezittingen en een show op de radio (of TV maar dat ben ik kwijt).

We kwamen hem tegen in een tankstation waar hij ons uitnodigde voor een nacht in “hotel Tortuga Verte” vlak bij Coco beach aan de kust.

Hij vertelde ons net voor zijn vertrek naar San Salvador, hoe we er moesten komen.

Dat was nog twee dagen fietsen vanaf dat moment. We paste onze reis aan en gingen bij hem op bezoek.

Twee dagen later en na enkele pittige heuvels, arriveerde we op deze prachtige plaats.

Mooi strand, WIFI (soms) heerlijke maaltijden, hangmatten en een gewoon goed hotel!

Mensen vanuit de hele wereld kwamen we er tegen die hier genoten van de veilige plaats in het soms (vooral het verleden) zo roerige El Salvador.

De eerste nacht was gratis, omdat we fietsers waren. Tom doet dat vaker, hoewel er niet zo heel veel fietsers “langs” kwamen.

We genoten van de gastvrijheid en boekte een extra nacht om extra te kunnen genieten van deze heerlijke omgeving.

Heerlijke maaltijden zwemmen in de oceaan hangen in de hangmat, gewoon paradijs!

                                                                    Zeeschildpadden

De tweede avond hoorde we een gerucht dat de schildpadden uitgekomen waren en te water werden gelaten.

Op het strand was wat gaande, het was er natuurlijk pikkedonker!

Op een afgezet stuk strand waren twee mannen aan het graven.

Ze groeven de schildpadden, die uit het zand omhoog kwamen, vrij en verzamelde ze in een grote teil.

Uiteindelijk mochten de gasten van de “Tortuga Verte” de ruim 100 schildpadden in de zee vrij laten.

Overdag gebeurt dat niet want dan is de overlevingskans van de schildpadden nog minder dan het nu al is.

Bij het vrijlaten mochten we geen lampen gebruiken. De schildpadden komen af op het licht!

Het was een bijzonder moment om daar bij te mogen zijn en mee te mogen helpen de schildpadden vrij te laten!           

                                                                  Het laatste stuk El Salvador

Tom wist ook alles (zijn eigen woorden) over El Salvador.

Hij adviseerde ons de boot te nemen vanuit El Salvador (La Union) naar Nicaragua  (Potosi).

Hij belde zijn contacten (had deze trip vaker georganiseerd) en kwam met het bericht dat er normaal door de week altijd wel boten gaan, maar in het weekeind niet.

De kans was wel groot dat er op het laatste moment wel werd gevaren, maar dat zou hij dan horen. We stonden op een lijst!

De tweede avond kregen we te horen dat er tóch een boot ging en dat we de volgenden dag mee konden!

De volgende dag werden we met de fietsen achterop de pick up naar La Union gebracht.

Hier hadden we het avontuur met de boot dat ik al heb beschreven in een eerdere blog!