Mijn eerste verhaal uit de VS
11 juli 2014 - Coldfoot, Alaska, Verenigde Staten
Hallo allemaal,
Na bijna 2 weken zonder de mogelijkheid van internet, zit ik nu bij de Mac Donalds om mijn zaken te regelen.
Onder andere natuurlijk het eerste verhaal!
Het stond al klaar, veel plezier en laat me weten wat jullie er van vinden!
Als er naar aanleiding van het verhaal vragen zijn stel ze gerust!
1e verhaaltje in de VS
Het is nu voor de tweede keer dat ik wel internet zóú kunnen hebben, maar het wil maar niet lukken.
De reden van het niet kunnen schrijven ligt dus aan het feit dat het internet betalen via PayPal of Creditcard ergens vast loopt terwijl alles goed geregeld was thuis.
De Creditcard maatschappij weet dat ik hier ben en het betalen van de kamer in Deadhorse was wel mogelijk, net als de maaltijden die ik er heb genuttigd!
De vlucht
De vlucht ging geweldig, de mensen, de douane was vriendelijk en gewoon in conversatie! Heel wat anders dan ik de vorige keren heb meegemaakt!
In Frankfurt was er nog een angstig moment, Ik kreeg in eerste instantie geen toestemming om door te reizen omdat ik geen retourticket had die ik kon tonen!
Gelukkig zei de dame dat ik wel door kon als ik een visum had.
Gelukkig kon ik die laten zien en ik kon doorgaan naar het vliegtuig.
In Frankfurt was er nog iets vreemds, ik kon mijn vlucht naar Anchorage niet op de borden vinden!
Het is een gigantisch groot vliegveld en uiteindelijk vertrok ik niet om 16:25 maar al om 13:55.
Niemand had dit mij verteld en ik was dus blij dat ik uiteindelijk in het vliegtuig zat, hoewel ik twijfels had of mijn spullen ook in het vliegtuig zaten.
Het vliegtuig was comfortabel en ik ben, tegen eerdere plannen, toch wakker gebleven.
Anchorage
In Anchorage ben ik prima door de douane gekomen en waren er geen vervelende mensen of zaken die niet goed gingen.
De fiets stond al klaar en de bagage was ook gearriveerd.
Bij het weer door de douane komen werd mijn fietsdoos weer geopend. Nu voor de controle van modder en met mogelijke ongedierte of plantmateriaal.
De fiets was eigenlijk brandschoon (behalve de achterdrager dan) en de doos werd weer netjes dichtgeplakt. Mijn rest van de bagage hoefde niet eens door de scanner!
Met een taxi naar het uitgezochte hotel en met de taxichauffeur afgesproken dat hij me de volgende ochtend vroeg zou halen en dat deed hij.
De taxichauffeur kwam oorspronkelijk uit Pakistan en deed dit werk in Anchorage al 5 jaar. Een bijzonder vriendelijke en behulpvaardige man!
Hij stond de volgende morgen al om 04:15 bij het hotel. Terwijl zijn dienst pas om 05:00 begon!
Wel was er een probleempje!
Ik had de vorige avond $100 Cash betaald die ik weer zou terugkrijgen bij vertrek. Dit was een deposit die bedoeld was om “damage to the room” moest dekken! Puur formeel en eigenlijk achteraf helemaal niet nodig als je met Creditcard betaald!
De (nieuwe) dame bij de receptie kon dat geld nergens vinden!
Inmiddels was mijn taxichauffeur aan het wachten en zat ik op hete kolen!
Uiteindelijk beloofde de dame in kwestie dat het “wel teruggestort zou worden op mijn creditcard”! Ik moest dat maar geloven!
De verdere vlucht
Op het vliegveld ging het inchecken geweldig!
In eerste instantie moest ik $75 betalen voor de fiets en de bagage ging voor niets mee!
Ik had gerekend op $125 in totaal!
Na wat praten besloot de dame de $75 terug te boeken omdat ik de vorige vlucht al had betaald!
Geweldig! Wat een geluk.
De doos werd hier wéér geopend ditmaal (gevraagd) voor wapen residuen, wat natuurlijk afwezig was!
De vlucht was in een Boeing die deels vracht deels passagiers vervoerde.
Prudhoe Bay / Deadhorse
Aangekomen op Prudhoe Bay kwam alles ongeschonden uit het vliegtuig.
Ik wilde juist een plekje op zoeken om de fiets in elkaar te zetten en daar kwam Steven.
Hij kwam mij ophalen voor de Deadhorse camp Hotel en had een ruime kamer voor mij geregeld die groot genoeg was om de fiets in elkaar te zetten!
Ik was zeer verrast en blij met de hulp en meedenken!
In het hotel ($450 voor 2 nachten en eten!) kreeg ik een rondleiding en kon ik mijn spullen in de kamer zetten!
De deur van de kamer(s) kon niet op slot waardoor ik de deur open moest laten. Iets dat ik niet zo prettig vond!
Een ruime kamer die ik gebruikte om alles uit te pakken en de fiets in elkaar te zetten.
Die middag ben ik naar het postkantoor gebracht en was buitengewoon blij dat de twee pakjes er waren. Daarnaast heb ik ook Deet spray (anti muggen) gekocht en Coleman fuel voor mijn brander.
Ook bij de laatste aankoop had ik wéér geluk. Er stond nog een bijna volle gallon die al betaald was door iemand die veel minder nodig had!
Ik kreeg deze dus gratis mee!
The Artic Tour
De dag erop heb ik de “Artic tour” gedaan en dat was in een woord geweldig!
Eerst enkele kariboes later een Grizzly beer die vlak voor de bus overstak!
Met de GoPro heb ik het kunnen opnemen.
Net als overigens de Koude duik in de Atric Oceaan samen met …..
De Harley Davidson Rider die ook mijn etenszak meenam naar Coltfoot die ik nu net heb gekregen van de bediening!
Op de terugweg kwamen we de Grizzly weer tegen die nu aan het jagen was naar het hol van twee vossen die de Grizzly probeerde weg te lokken.
Een imposant gezicht! Met enkele foto’s!
De dagen van het fietsen waren aangebroken!
De dagen begonnen vaak heel vroeg, om 05:00 ging de wekker. Om 07:00 – 07:30 startte ik meestal met fietsen.
Als de avond koud en nat was (eerste dagen) had ik meer tijd nodig!
De kleding was nat en moest ’s morgens nat worden aangedaan.
Eerst was dat erg onaangenaam, maar door de Buffalo jas was het binnen 1 minuten niet meer onaangenaam! De jas is zijn gewicht in goud waard, wat een geweldig kledingstuk!
Vaak nam ik wat bouillon en wat muesli reepjes. Door een foute indeling was de havermout in de zak gekomen die ik naar Coltfoot had gestuurd.
Tussen de middag nam ik ook vaak wat bouillon en wat reepjes of dadels of vijgen die ik had meegenomen.
’s Avonds nam ik naast de bouillon of soep ook een droogmaaltijd. Als je zo een hele dag hebt gefietst is dat heerlijk, echt waar!
Dan de afstanden: eerste dag lukte de 100 km wel, later werd dat lager door de zware omstandigheden.
De weg was vaak met veel modder en gravel met veel gaten in de weg!
Ook zaten er flink steile stukken in die met het wegdek niet te nemen door mij!
Ook is het gewicht dat ik meeneem een “oorzaak” dat ik niet omhoog kan fietsen.
Het kan me eigenlijk niet schelen, het hoort bij deze tocht!
Het slapen
Meestal stop ik om een uur of 16:00 en dan lig ik tussen 18:30 en 19:30 meestal plat.
Slapen doe ik overigens met een slaapmasker omdat het hier 24 uur licht is!
Bear allert
Ik bewaar mijn etenswaren in een Bearcontainer waar het meeste eten wel inpast.
Dan doe ik het koken ver van mijn tent af en laat de kookspullen daar samen met de bearbox. Deze kan er dan mee spelen, want hij (zij) krijgt deze niet open en verliest dan de interesse!
Dan heb ik mijn bearbel, een belletje dat lawaai maakt als ik beweeg met de fiets.
Dit maakt de beer alert dat ik er aan kom en deze zoekt dan een uitweg omdat hij niet erop uit is naar mij toe te komen.
Als uiterste afweer heb ik een bearspray waarmee ik in geval van nood een aanvallende beer kan afweren. Het is een soort pepperspray die extra sterk is.
Nu zit ik in Coltfoot een “plaats” halfweg naar Fairbanks.
Internet wil niet lukken en vanavond zal ik een kamer delen met twee andere LIGFIETSERS!. Tim en Rick zijn allebei gepensioneerden die ook dezelfde afstand naar Fairbanks rijden. Langzamer, maar ze genieten ervan!
We starten morgenochtend samen in de richting Fairbanks en zien dan wel hoe dat gaat.
Ik deel de kamer ($200 per kamer per nacht!) waardoor we samen minder betalen!
Uiteindelijk hoefde ik helemaal niets mee te betalen, het was toch al betaald!
Deze blog zal ik proberen zo snel mogelijk te posten!
Foto's volgen zo snel mogelijk!
Je spots worden meteen uitgeplozen, we zoeken via Google earth op waar je zit, gaaf!! En dan nu je eerste verhaal, die duik in zee vind ik wel stoer van je, je gaat de kant van Leo op: fietsen, lopen en zwemmen. Gelukkig nog geen pepperspray hoeven te gebruiken, maar zo te zien schiet je al flink op. Toch weer andere ( lig) fietsers tegenkomen daar is toch een prestatie op zich zou ik zeggen! Broertje, geniet, geniet, tot de volgende blog xxx
Echt gaaf om je via je spot te kunnen volgen! Het doet ons goed te lezen dat deBuffaloo voor jou voldoet. Wat betreft je reisvoortgang; wij denken dat je alleen in Alaska al een half jaar onderweg zou kunnen zijn. Dus wat dat betreft schiet je al aardig op! :-) We zagen op de ingezoomde maps dat het erg grillig/bergachtig terrein is dus petje af dat je al zo ver bent. We zouden het leuk vinden om te lezen hoe je daar de mensen ervaart. Zo aan het eind van de wereld op jezelf aangewezen STOERRR!! Tot de volgende MD:-); . Wel grappig Menno D bij de Mac D
Stoer dat je het water in bent gegaan. Brrr
Wat een bizar hoge hotelprijzen zijn daar. Altijd fijn als je dan kan delen.
Geniet van het afzien! en natuurlijk ook van al het moois.
Groeten van Ivon.
Wij hebben vorige week de ronde van Vlaanderen (deels :) ) gefietst, maar geen beren op de weg..... ;)
geniet ervan en ik kijk uit naar al je avonturen.
Grtz, Annelies
Ik vindt het ieder geval heel wat,ik heb het met plezier gelezen.
En zie het ook wel voor me hoe jij dat allemaal beleeft.Suc-6 met de volgende km. Ik kijk na deel 2 met spanning uit!! Heb Rieneke(en de rest) ook al suc-6 gewenst voor de komende dagen. groetjes van Rijk & Karolien.
Wat een verhaal zeg. Fantastisch om te lezen.
Wat een toestand met je vliegreizen maar gelukkig is alles goed gekomen. Spannend met die beren. doodeng.
Geniet volop en let goed op!!
groetjes