Costa Rica

                                                                    Costa Rica 

Zo, daar zit ik dan op de laatste dag van mijn grote reis in het hotel in Panama City om een verhaal te maken van het één na laatste land dat ik heb bezocht.

Het is mijn bedoeling om dit verhaal af te maken voordat ik vertrek uit Panama City.

Ook wil ik de rest van de verhalen; mijn verblijf in Panama City en de reis terug binnen een maand af te maken.

Als ik thuis kom zal er weer erg veel op me afkomen en wil ik ook beginnen alle indrukken te gaan verwerken in meerdere boeken

Een dagboek voor mij persoonlijk,

een chronologisch fotoboek met verhalen,

een blog boek in het Engels en

een blog boek in het Nederlands, beide inclusief de reacties.

De grootste taak is het uitzoeken van de duizenden foto’s en de uren fotomateriaal!

Ook een presentatie wil ik gaan maken, maar daar zijn goede foto’s en filmmateriaal ook onontbeerlijk.

Nu dan over Costa Rica, eerst in het Nederlands en dan in de Engelse taal.

                                                                    De entree van Costa Rica

De binnenkomst was wat ik van Costa Rica verwachtte.

Prachtige wegen met het tropische regenwoud, daarover later meer, direct langs de weg.

De bloemenpracht met heel veel vlinders en vogels, het was adembenemend mooi!

We hadden met Eric en Garbine de politie escorte gehad naar de grens en zij waren in Costa Rica onderweg naar een andere plaats dan wij.

Na het glooiende landschap kwamen er op een gegeven moment meer weidegronden met extensieve veeteelt, enkele koeien op een grote weide.

Heel anders dan de intensieve veeteelt die er in Kansas en Colorado wordt gedaan met heel veel koeien op een relatief kleine weide die geen gras meer heeft om te grazen.

Die vergelijking maak ik omdat ik tijdens mijn vorige tocht door het genoemde gebied fietste.

De koeien worden daar gevoerd met maïs, daar krijg je (schijnbaar) mals vlees van!

                                                                    De eerste overnachting in Costa Rica

We hadden moeite om een hotel te vinden in het eerste stuk van Costa Rica.

Uiteindelijk hebben we een, werkelijk prachtige, plek midden in het oerwoud gevonden op een kampeerterrein in het "Santa Rosa National Park".

Dit was midden tussen de dichte begroeiing met basale voorzieningen; een (erg) koude douche, stromend water en wc’s.

Ook stonden we er helemaal alleen!

Toen we aankwamen waren er vrijwilligers bezig het terrein vrij te maken van takken en bladeren.

Ook werden de kampeerbanken gereorganiseerd. (ja, ook hier, daar kunnen ze in Europa een voorbeeld aan nemen!)

Het was een kakofonie van geluiden. Uiteindelijk hadden we nét voor het donker de tenten opgezet en fietste nog even naar het restaurant dat ook in het park aanwezig moest zijn.

Na even te hebben gezocht, vonden we het restaurant en namen we er een lekkere maaltijd.

                                                                    De nachtrust

De nacht was niet ongestoord.

Heel veel wind en de geluiden van het oerwoud.

Het stormde die nacht zó hard, dat de takken in het rond vlogen.

Geen fijn idee als je in je tentje ligt en erg kwetsbaar bent!

S ‘morgens vroeg hoorde ik een geraas en kwam er een groe tak naar beneden, vlak bij mijn tent (zag ik later).

Ook de apen hielden ons uit de slaap, hoewel ik zelf redelijk goed had geslapen.

Tanja had slecht / nauwelijks geslapen en is geen tentfietser. Erg jammer, want het heeft zoveel voordelen!

                                                                    De eerste dagen in Costa Rica

Bij het afbreken van de tent ben ik naar het geluid van de apen gelopen.

Deze zaten hoog in de bomen bij het toiletgebouw.

Ik heb het geluid opgenomen en er een filmpje van gemaakt.

Wat daarvan is geworden en of je het kunt zien weet ik nog niet.

Op de terugweg naar de route, de kampeerplaats was 8 km van deze weg, kwamen we weer veel vogels tegen.

Enkele soorten die ik nog steeds niet heb kunnen plaatsen.

Maar ook kleine groene papegaaien.!

Een paar dagen later kwamen we de grote papagaaien soort de Ara’s tegen, wat een kleurenpracht!

Op twee plaatsten hebben we deze grote vogels in het wild mogen bewonderen!

De dagen erna was het, zoals gewoonlijk meer of minder klimmen.

We kwamen ook meer bij de kust, wat weer meer en andere vogels opleverde.

De Toekan liet zich enkele malen zien en dat was een machtig gezicht.

Ook een gele vliegenvanger zagen we dagelijks langs vliegen.

Deze vliegenvanger is vrij algemeen en zag ik dan vaak op een elektriciteitsdraad zitten, waar de vogel dan van op vloog een som grillige boog maakte

om een insect te vangen en dan weer terug te keren op de elektriciteitsdraad.

Ook een andere vliegenvanger met de heel erg lange staart heb ik regelmatig langs zien komen.

Een bijzonder sierlijke vogel, waarvan mijn dag dan direct weer een extra mooi tintje opleverde!

                                                                    Krokodillen!

In een van de rivieren die ik overstak lagen een heleboel spitssnuit krokodillen.

Er waren borden dat je niet in de rivier kon zwemmen in verband met de aanwezigheid van deze dieren!

Toen ik aan kwam rijden waren er een flink aantal toeristen op de brug, hetgeen een teken was dat er iets te zien was.

Ik ontdekte er een grote groep krokodillen die in het water lagen en deels lagen te genieten van de zon.

Vanaf de brug nam ik diverse foto’s en filmfragmenten.

Het was een fantastisch gezicht deze prehistorische dieren van zo nabij te zien!

                                                                    De temperatuur

Het bleef warm tot heet, hetgeen je goed merkte als je even stil stond.

Als je fietst heb je rijwind en heb je meestal afkoeling.

                                                                     Rob en Gisela

In een van de plaatsjes kwamen we onderweg Rob (een Engelsman uit Wales) en Gisela (een Zwitserse die in Canada woonde en werkte). 

Met zijn tweeën waren ze onderweg vanuit Managua, waar ze de vorige keer waren gestopt, naar zuid Amerika.

Beide hebben een zéér uitgebreide fietservaring en het was een feest om met hen van gedachten te wisselen.

Ook waren ze in Canada geweest, maar ook o.a. China, Rusland, Iran en natuurlijk Europa.

                                                                    Nog meer fietsers

Later die dag namen wij een hostel en kwamen Rob en Gisela hier ook overnachten.

Bij het halen van boodschappen om de hoek stonden daar ineens (in totaal) 8 lange afstandsfietsers!

Een Engelsman, Bob

Een Zwitserse Gisela,

Twee Duitsers; Tanja en Horst (26 jaar en al meer dan een jaar onderweg!)

Een Amerikaan, Mike,

Een Fransman, Alain,

Een Turkse vrouw, Elif, 

Vooral de laatste persoon is erg bijzonder, een Turkse vrouw alleen wordt absoluut niet als normaal beschouwd.

De familie maar ok de sociale omgeving houdt zoiets in Turkije wel tegen als een vrouw daar zoiets zou willen ondernemen.

Zij zal dus ook niet meer terugkeren naar Turkije! De laatste maanden fietste ze samen met Alain en Mike.

Alle fietsers hadden bijzondere verhalen die té uitgebeid zijn voor het verslag hier.

Ze hadden echter allen een andere manier van reizen en waren nu voor een tijdje gezamenlijk onderweg.

We hebben enkele foto’s gemaakt en uitgebreid met elkaar gekletst.

Zo’n verzameling fietsers heb je natuurlijk niet snel! Het was net een feestje!

                                                                    De grensovergang

Tanja en ik zijn de volgende dag verder gegaan en naar de grens gereden.

Daar was het de beroerdste grensovergang die ik heb meegemaakt!

Nergens was aangegeven waar je moest zijn, vragen in het Engels leverde een rug op.

Men zag je gewoon niet staan en was niet in je geïnteresseerd!

Vervolgens moest je via, via maar uitzoeken welk loket je een formulier moest halen en die vervolgens bij een ander loket inleveren met $15.

Met het bewijs dat je had betaald moest je naar een volgend loket om een uitreisstempel te krijgen.

Dan moest je naar de grens om daar een loket voor een inreis stempel voor Panama te zoeken.

Ik had al gehoord dat je een ticket moest kunnen tonen en had dit bewijs op de laptop tevoorschijn gehaald.

Gelukkig accepteerde ze dat en kreeg ik een inreisstempel.

Vervolgens kwam ik er 5 km verder achter dat ik de Colón’s (geld van Costa Rica) niet kon uitgeven in Panama, waardoor ik weer

terug kon fietsen om mijn geld te wisselen.

                                                                    Costa Rica samen gevat en tips

Al met al was Costa Rica een mooi land met vrij dure voorzieningen.

Natuurlijk hebben we niet alles gezien en heb ik een andere ervaring dan iemand die het binnenland is in geweest!

Wel kan ik het land aan iedereen aanraden; veilig, vriendelijke mensen en lekkere fruitstandjes, waar we regelmatig lekkere vruchten aten en het sap nuttigden!

Ik raad mensen ook ten stelligste aan om de volgende natuurlijke sapjes te gaan proberen als ze in Costa Rica zijn:

1.     Chan,

2.     Guanabana

3.     Tamarinde

4.     Mozote

5.     Carambola

6.     Cas

7.     Avena

8.     Maracuja

9.     Horchata

Het afmaken van het verhaal is niet helemaal gelukt in Panama City, maar het is nu wel af.

Het verhaal van Panama City en het land Panama ga ik proberen af te maken vóór het eind van de maand!